روایت ﺍﺳﺖ ﺭﻭﺯﯼ ﺷﯿﺦ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺳﻔﺮﻩ ﺷﺎﻡ ﺑﻪ ﻣﺮﯾﺪﺍﻥ ﮔﻔﺖ : ﺩﯾﺲ ﮐﻮ ؟ﭘﺲ ﻣﺮﯾﺪﺍﻥ ﯾﮏ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻓﻨﺮ ﺍﺯ ﺟﺎ ﭘﺮﯾﺪﻩ ﻭ ﻫﺮ ﯾﮏ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺩﯾﺲ ﺭﻭﺍﻧﻪ ﮔﺸﺘﻨﺪ . ﻋﺪﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﻣﺮﯾﺪﺍﻥ ﮐﻪ ﺗﺎ ﭘﺎﺳﯽ ﺍﺯ ﺷﺐ ﻧﺎﮐﺎﻡ ﺩﺭ ﯾﺎﻓﺘﻦ ﺩﯾﺲ ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻧﻌﺮﻩ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﺟﺎﻣﻪ ﺩﺭﺍﻥ ﺳﺮ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺧﺸﺘﮏ ﺧﻮﺩ ﻧﻬﺎﺩﯾﻨﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻧﺰﺩ ﺷﯿﺦ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﻋﺬﺭ ﺗﻘﺼﯿﺮ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ . ﺷﯿﺦ ﮔﻔﺖ : ﺁﺏ ﺷﻨﮕﻮﻟﯽ ﺑﯿﺎﻭﺭﯾﺪ ﮐﻪ ﺩﯾﺲ ﺭﺍ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﺧﺸﺘﮏ ﺧﻮﯾﺶ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﻭﺳﮕﻞ ﺑﻨﻤﺎﯾﯿﻢ , ﺗﺎ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﯽ ﻭ ﺗﻔﺮﺡ ﺫﺍﺕ ﺑﺎﺷﺪ . ﭘﺲ ﻣﺮﯾﺪﺍﻥ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺷﻮﺧﯽ ﻧﺎﻫﻨﺠﺎﺭ ﺷﯿﺦ ﺑﻪ ﺷﮕﻔﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪﯼ ﺁﺏ ﺷﻨﮕﻮﻟﯽ ﺭﺍ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺷﯿﺦ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﺑﺎﻻ ﻭ ﺧﺸﺘﮏ ﻫﺎ ﺍﺯ ﭘﺎﯼ ﺍﻓﮑﻨﺪﻩ ﻭ ﺣﺮﮐﺎﺕ ﻣﻮﺯﻭﻥ ﻭ ﻫﻠﯿﮑﻮﭘﺘﺮﯼ ﻫﺎ ﺑﺰﺩﻧﺪ ... ﺷﯿﺦ ﻧﻌﺮﻩ ﻣﯿﺰﺩ ﻭ ﻣﺮﯾﺪﺍﻥ ﺑﺎﻻ ﻭ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯿﭙﺮﯾﺪﻧﺪ ﻭ ﺧﺸﺘﮏ ﻫﺎ ﻣﯿﺪﺭﯾﺪﻧﺪ !! ﻣﺮﯾﺪﯼ ﺑﺎ ﺷﻤﻊ ﻭ ﺁﯾﻨﻪ ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﺍﻓﮑﺖ ﻫﺎﯼ ﻧﻮﺭﯼ ﻣﯿﺪﺍﺩ ﮐﻪ ﺷﯿﺦ ﺗﮏ ﻧﻌﺮﻩ ﺍﯼ ﺭﺍ ﺗﻘﺪﯾﻢ ﺍﻭ ﮐﺮﺩ . ﺳﭙﺲ ﺷﯿﺦ ﻣﯿﮑﺮﻭﻓﻮﻥ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﻫﯿﻮﻻﯾﯽ ﺑﮕﻔﺖ " : ﺩﯼ ﺟﯽ ﺷﯿﺦ " ﻭ ﻣﺮﯾﺪﺍﻥ ﯾﮑﺒﺎﺭﻩ ﺍﺯ ﺣﺎﻝ ﺭﻓﺘﻨﺪ . ﻭ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺷﯿﺦ ﻣﺤﻔﻞ ﺁﻥ ﺷﺐ ﺭﺍ ﺩﯾﺱ ﮐﻮﻭ ﻧﺎﻣﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺩﯾﺴﮑﻮﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪ

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: